زندانی بدون دیوار

پس از جنگ آمریکا با کره، ژنرال ویلیام مایر که بعدها به سمت روانکاو ارشد ارتش آمریکا منصوب شد، یکی از پیچیده ترین موارد تاریخ جنگ در جهان را مورد مطالعه قرار میداد. حدود 1000 نفر از نظامیان آمریکایی در کره، در اردوگاهی زندانی شده بودند که از استانداردهای بین المللی برخوردار بود. زندان با تعریف متعارف تقریباً محصور نبود. آب و غذا و امکانات به وفور یافت میشد. از هیچیک از تکنیکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد. اما بیشترین آمار مرگ زندانیان در این اردوگاه گزارش شده بود.زندانیان به مرگ طبیعی می مردند. امکانات فرار وجود داشت اما فرار نمیکردند. بسیاری از آنها شب میخوابیدند و صبح دیگر بیدار نمیشدند. آنهایی که مانده بودند احترام درجات نظامی را میان خود رعایت نمیکردند و عموماً با زندانبانان خود طرح دوستی میریختند. دلیل این رویداد، سالها مورد مطالعه قرار گرفت و ویلیام مایر نتیجه تحقیقات خود را به این شرح ارائه کرد: «در این اردوگاه، فقط نامه هایی که حاوی خبرهای بد بودند به دست زندانیان رسیده میشد. نامه های مثبت و امیدبخش تحویل نمیشدند. هر روز از زندانیان میخواستند در مقابل جمع، خاطره یکی از مواردی که به دوستان خود خیانت کرده اند، یا میتوانستند خدمتی بکنند و نکرده اند را تعریف کنند. هر کس که جاسوسی سایر زندانیان را میکرد، سیگار جایزه میگرفت. اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود هیچ نوع تنبیهی نمیشد. همه به جاسوسی برای دریافت جایزه (که خطری هم برای دوستانشان نداشت) عادت کرده بودند». تحقیقات نشان داد که این سه تکنیک در کنار هم، سربازان را به نقطه مرگ رسانده است. با دریافت خبرهای منتخب (فقط منفی) امید از بین میرفت. با جاسوسی، عزت نفس زندانیان تخریب میشد و خود را انسانی پست می یافتند. با تعریف خیانتها، اعتبار آنها نزد همگروهی ها از بین میرفت. و این هر سه برای پایان یافتن انگیزه زندگی، و مرگ های خاموش کافی بود. این سبک شکنجه، شکنجه خاموش نامیده میشود

قورباغه پخته

سالها پیش ، آزمایشی توسط دانشمندان  زیست شناسی انجام شد که نتیجه ی آن حتی مورد استفاده ی تئوری سازان جامعه شناسی نیز قرار گرفت.

در این آزمایش بار اول دانشمندان یک قورباغه زنده را در یک ظرف آب در حال جوشیدن انداختند.شدت شوک وارد شده به قورباغه بحدی بود که با جهشی سریع از ظرف حاوی آب در حال جوشیدن بیرون افتاد. دانشمندان به این نتیجه رسیدند اگر این آزمایش را بارها و بارها با قورباغه های متعدد اجرا کنند باز هم همین نتیجه حاصل خواهد شد.
در آزمایش دوم یک قورباغه در یک ظرف حاوی آب با دمای اتاق قرار داده شد و ظرف مذکور بر روی یک اجاق روشن گذاشته شد. درجه اجاق طوری تنظیم شد تا آب به آرامی به نقطه جوش برسد. فکر می کنید بعد از این که آب به نقطه جوش رسید چه اتفاقی افتاد؟هیچی قورباغه در آب جوش کاملا پخته شده بود اما هرگز از آب بیرون نپرید. دانشمندان در مورد این آزمایش هم به این نتیجه رسیدند که اگر این آزمایش را بارها و بارها با قورباغه های متعدد اجرا کنند باز هم همین نتیجه حاصل خواهد شد.

جامعه شناسان با بررسی تاریخ و زندگی جوامع مختلف بشر به این نتیجه رسیدند که انسان نیز در طول تاریخ به همین شکل عمل کرده است !! و عادت کردن به شرایط به ساگی از او یک قورباغه ی پخته می سازد !!

همه ی ما ممکن است در زندگی شخصی ، اجتماعی و حرفه ای خود شرایطی داشته باشیم که به مرور به پذیرش آن عادت کرده ایم و با آنکه هیچ آنها را نمی پسندیم تلاشی نیز برای گریز از آن نمی کنیم .

شاید قورباغه ها نتوانند تغییر کنند اما حتما انسان ، اشرف مخلوقات خدای بزرگ ، می تواند با یاد آوری تئوری قورباغه ی پخته خود راازخطر پخته شدن نجات دهد .

به امید آنکه همه ی انسان های روی کره ی زمین زندگی خوب زندگی کنند و هیچ کدام به ماندن در شرایط بد عادت نکنند

داستان ظهورو توسعه ایران ناسیونال -ایران خودرو -و پیکان در ایران

برای نشان دادن وضع صنعت و اقتصاد کشور در آن سالها بد نیست مروری بکنیم به بزرگترین واحد صنعتی بخش خصوصی به نام ایران ناسیونال که سازندة اتومبیل های سواری پیکان و اتوبوس و کامیون بود.این کارخانه طی 35 سالی که از افتتاح آن می گذرد با وجود تغییر مدیریت (از بخش خصوص به بخش دولتی) و تغییر نام (از ایران ناسیونال به ایران خودرو) و با آن که طی این سالهای طولانی از نظر تکنولوژی از رقیبان داخلی و خارجی خود عقب مانده معهذا موقعیت خودش را به عنوان بزرگترین کارخانه خودروسازی ایران و بیستمین کارخانه ی اتومبیل سازی جهان و اتومبیلی که بیش از سایر رقیبان خود خریدار و علاقمند و بازار سیاه دارد همچنان حفظ کرده است.در چنین شرایطی بد نیست ببینیم این کارخانه در چه شرایطی به وجود آمد، به وسیلة چه کسانی ساخته شد

ظروف مسی

ظروف مسی
    معروف است
  که پزشکان اموپتی به کسانی که از  درد مفاصل رنج می‌برند داشتن یک  دست بند مسی را توصیه می‌کنند و دلیل این امر را هم کمبود یون‌های  مسی در خون ذکر می‌کنند که با تماس  دست بندهای مسی با پوست بخشی از  این کمبود جبران شده و از درد  مفاصل کاسته می‌شود. از سوی دیگر  محققین یکی از علت‌های بروز
  بیماری آلزیمر را رسوب یون‌های  آلومینیوم در مغز عنوان  می‌کنند.   در این پیام  آمده است:   تا چند دهه پیش مردم کشور ما رسم  داشتند برای پخت غذا مخصوصاً  خورشت و آش از قابلمه‌های مسی  استفاده می‌کردند و یک کفگیر آهنی  داشتند به نام حسوم که موقع پخت  غذا دائم درون آن قرار  می‌گرفت...   هیچ‌کس  نمی‌دونست چرا باید این کفگیر  درون قابلمه مسی قرار بگیره، فقط  می‌دونستند برای پخت غذا خیلی  خوبه.   داستان از  این قراره که بدن (مخصوصاً مغز)  برای   سلامت و نشاط و کنترل اسیدلاکتیک  و کورتیزول به 6 میلیارد یون مس  نیاز دارد و به همین نسبت یون  آهن.   کمبود یون  مس باعث می‌شه شما دائم احساس  رخوت و خواب آلودگی و کسالت کنید و  هی دهن‌دره کنید  در ضمن هیچ  کارتل داروئی نمی‌تونه از یون یک  عنصر برای شما قرص تهیه کنه.... و  اونی که مثلاً به اسم قرص آهن به  خورد شما می‌دهند شامل مولکول آهن  هستش که برای   بدن هیچ کاربردی نداره.  (تعریف یون و  مولکول را ی‌گذاریم برای  کلاس‌های طب سنتی) ولی تا این جا  بدونید که غذا موقع پخت در درون  قابلمه مسی از یون آزاد شده این  ظرف استفاده می‌کند و در بدن شما  فوق‌العاده احساس نشاط و انرژی  ایجاد می‌شود و دیگه از اون
  دهن‌درگی و خمیازه و کسالت خبری  نیست و باعث طول عمر مفید و سلامتی  جسمی مخصوصاً برای خانم‌ها نزدیک  به دوران عادت ماهیانه دارد.    ولی یک دفعه  توی دهه 50 از این نون خشکی‌ها  اومدند و داد میزند «قابلمه مسی..  کفگیر آهنی خریداریم» و با یک قیمت  مناسب این قابلمه‌ها را خریدند و  به جاش قابلمه آلمینیومی  می‌دادند که بهش می‌گفتند  روحی   هیچکس توی  اون دهه نفهمید این همه قابلمه مسی
  کجا قراره بره؟  بعدش هم که  الان ظرف‌های استیل و تفلون و این  مزخرفات اومده که مدعی هستند غذا
  توش زود می‌پزه و به کف ظرف  نمی‌چسبه. ولی مردم ما خبر ندارند  که همین یون‌های مضر در این ظروف
  عامل سرطان هستند و به راحتی یون  سرب و آلمینیوم و ... می‌تونند در  جا یک کودک 6 ماهه را ظرف یک سال به  بیماری‌های کمبود خونی و سرطان و  یک فرد بزرگسال را در طی 5 سال به  بیماری‌های کبدی و خونی و طحال  دچار کند و بعدش هم سرطان.   من به همه  رفقا پیشنهاد می‌کنم   حتماً برای پخت غذا (مخصوصاً
  غذاهای آبکی) از قابلمه مسی و  کفگیر آهنی استفاده کنند. حداقل  برای یک بار هم شده تا ظرف سه روز
  اثر آن را روی بدن خودتون  ببینید.  حالا جالبه  توی شمال ایران موقع پخت خورشت  (مخصوصاً فسنجون) یک تیکه آهن یا  نعل اسب می‌اندازند وسط خورشت تا  حسابی رنگ بگیره... این کار باعث  آزاد شدن یون‌های آهن و سلامتی  بدن می‌شود. اگر دقت کنید مردم  مازندران و گیلان تقریباً در حد  صفر دچار بیماری‌های خونی و سرطان  خون   می‌شوند