داستان هفتواد

در قدیم هر کس را هفت پسر متوالی از یک مادر داشت, پسر هفتم را هفتواد نام می نهادند. ) واد) درهفت

پارسی پهلوی به معنای پسر است.

هفتواد یعنی پسر هفتم.

هفتواد در زمان اردشیر در بم سکونت داشت و او نیز 7 پسر و یک دختر داشت. در آن زمان رسم بر این بود 

تادخترکان رعایا پنبه و دوک نخ ریسی را به همراه و با هم از دروازه شهر رد شده در جای خوش هوایی

مینشستند و پنبه را می ریسیدند و شامگاه به خانه باز می گشتند.

دختر هفتواد نیز چنین می نمود تا از قضا روزی در هنگام عبور سیبی یافت که باد آنرا از درخت افکنده بود.

وقتی که خواست آنرا گاز بزند در میان سیب کرمی دید, آنرا گرفت و در دوکدانش انداخت و شامگاه به

خانهبرگشت. مادر شاد شد چون آنروز دختر سه برابر همیشه نخ رشته بود و مادر آنرا از طالع و پاقدم کرم دید

از آنروز به بعد کار هفتواد و پسرانش روز به روز پیشرفت کرد و کرم نیز روز به روز بزرگتر می شد تا جائیکه او رادر

صندوقی نگهداری می نمودند.

از طالع کرم هفتواد و گروهی از پیروانش توانستند شهروقلعه بم را بدست آورند و پس ازآن نرماشیر و  جیرفت و

رودبار را بگرفت.

 
برفراز قلعه بم خانه ای برای کرم مشخص نمودند که همه اکنون به ( کت کرم) در ارگ بم معروف است .سپس

هفتواد قصد گواشیر (کرمان قدیم( را نمود و آنرا تصرف کرد و حاکم گواشیر را بشکست و قلعه ای  به جهت

کرم در مرکز و حاکم نشین آنجا ساخت با صد نفر پارسیان.

 
اردشیر که از سفر هندوستان و ترکستان بازگشت و داستان را شنید بسیار خشمگین شد و با سپاهی عظیم

عازم کرمان شد, سپس هفتواد نیز سپاه خویش آماده نمود و چندینن شبانه روز با هم مصاف کردند وکرم

همانند اژدها شده بود و در صف اول می جنگیدو اردشیر روی ظفر نیافت پس عقب نشست و با خود گفت:

( تا رفع این فتنه نکنم از پای نخواهم نشست) پس فکری نمود و لباس ( خربندگان ایلات کرمان پوشیده و ده

سر خر را از اشیاء گران قیمت و مقداری سیاه دانه پرورده و زهر آگین بار نمود و با هفت تن از سپاهیانش رو به

سوی قلعه کرم نهاد.

چون سپاهیان هفتواد که مواظب کرم بودند آنانرا دیدند شاد شدند. اردشیر گفت: چون من طالع کرم را دانستم

مقداری علوفه برایش آوردم تا به او نزدیک شده و ظفر یابم مانند هفتواد.

 
پس به هر کدام از سپاهیان پیشکشی داد و دو روز با آنان طرح دوستی ریخت و روز سوم با شرابی مسموم

آنانرا گیچ کرد و وارد قلعه شد. از آن سوی هفتواد و سپاه اردشیر با هم می جنگیدند تا هفتواد شکست خورد

افرادش پراکنده شدند. پس هفتواد و پسر بزرگ اورا به دار آویختند.

 
اردشیر نیز سیاه دانه های زهر آگین را به کرم داد و او را کشت. دگر بار کار کرمان به سامان رسید واردشیر 

شادکام به دیار پارس روان گردید.

منابع کتاب شاهنامه فردوسی - کتاب باستانی پاریزی